หากคุณพบว่าตัวเองอยู่ในป่าโดยไม่มีมุ้ง การนอนแช่น้ำมูกอาจเป็นทางเลือกที่ดี ได้ผลสำหรับปลา: นักวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบว่าปลาในแนวปะการังบางชนิดป้องกันตัวเองจากการกัดไอโซพอด ซึ่งเทียบเท่ากับยุงในท้องทะเล โดยเอาน้ำมูกมาปกคลุมตัวก่อนจะเข้านอนในตอนกลางคืนนอนหลับสนิท ทุกคืนปลานกแก้ว Chlorurus sordidus ห่อหุ้มตัวเองด้วยรังไหมที่เป็นเสมหะ ชุดนอนมีน้ำมูกที่ปกป้องมันจากการกัดของปรสิต
อเล็กซานดรา กรัตเตอร์
อาหารว่างก่อนนอน รังไหมเมือกที่ทำโดยปลาที่อาศัยอยู่ในแนวปะการังปกป้องสัตว์ที่หลับไหลจากการถูกปรสิต Gnathia aureusmaculosa ซึ่งเป็นไอโซพอดทางทะเลที่แสดงไว้ที่นี่
NICO SMITH
นักวิจัยคาดการณ์ว่าเหตุผลที่ปลานกแก้วและปลานกแก้วบางตัวโอบล้อมตัวเองทุกคืนด้วยเมือกก้อนใหญ่อาจเป็นเพื่อป้องกันตะกอนที่ตกตะกอนหรือเพื่อยับยั้งผู้ล่าที่หิวโหย เช่น ปลาไหลมอเรย์ แต่ขาดการทดลองขั้นสุดท้าย ตอนนี้นักวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยควีนส์แลนด์ในออสเตรเลียได้ทำงานสกปรกแล้ว ทีมงานวางปลานกแก้วลงในอ่างพลาสติกและหลังเที่ยงคืน เมื่อปลาทั้งหมดทำรังไหมเมือกของพวกมัน นักวิจัยก็ค่อยๆ ขูดรังไหมออกจากปลาครึ่งหนึ่ง จากนั้นทีมงานได้นำไอโซพอดที่เป็นกาฝากขนาดเล็กซึ่งเป็นสัตว์จำพวกครัสเตเชียนดูดเลือดซึ่งจัดอนุกรมวิธานใกล้กับเหามากกว่ายุงลงในอ่าง
การนับปรสิตในเลือดของปลาแต่ละตัวแสดงให้เห็นว่าน้ำมูกทำหน้าที่เป็นตาข่ายดักแมลงในท้องทะเล: 94 เปอร์เซ็นต์ของปลาที่ไม่มีรังไหมถูกกัด เทียบกับ 10 เปอร์เซ็นต์ของปลาที่มีรังไหมที่ไม่บุบสลาย นักวิจัยรายงานในกระดาษที่ปรากฏในจดหมายชีววิทยา
นักวิจัยประเมินว่า การทำรังไหมเมือกซึ่งเริ่มต้นที่ปากของปลาและห่อหุ้ม
ร่างกายทั้งหมดภายในหนึ่งชั่วโมง เป็นกลยุทธ์การป้องกันที่มีประสิทธิภาพ โดยคิดค่าใช้จ่ายเพียง 2.5 เปอร์เซ็นต์ของงบประมาณพลังงานรายวันของปลา ราคานี้ค่อนข้างถูกเมื่อเทียบกับการขูดตัวเองบนหินหรือทราย หลีกเลี่ยงบริเวณที่มีปรสิตหรือมองหาปลาที่สะอาดกว่าที่กินปรสิต (ซึ่งปลาจะทำในช่วงเวลาตื่น)
การรักษาแมลงให้อยู่หมัดเป็นบทบาทใหม่สำหรับเมือกของปลา — ชั้นเมือกที่บางกว่าที่ใช้โดยบางชนิดดูเหมือนจะป้องกันรังสี UV และสารมลพิษ หรือช่วยรักษาสมดุลของอิเล็กโทรไลต์และของเหลวให้เหมาะสม
คุณมีส่วนร่วมในโครงการริเริ่มทางวิทยาศาสตร์แบบเปิดหลายโครงการ รวมถึง Open Wet Ware และ iGEM ซึ่งเป็นการแข่งขันเครื่องจักรทางพันธุวิศวกรรมระดับนานาชาติ วิทยาศาสตร์แบบเปิดคืออะไรและทำไมจึงจำเป็น
มีบางคนในชุมชนที่รับรู้ … ว่าการสร้างแพลตฟอร์มเทคโนโลยีแบบเปิดเป็นวิธีที่คุณก้าวหน้าในด้านนี้จริงๆ และสิ่งนี้ก็เกิดขึ้นอย่างแน่นอนในด้านเทคโนโลยีอื่นๆ เช่น วิทยาการคอมพิวเตอร์ ดังนั้นความคิดริเริ่มจึงเริ่มต้นโดยชุมชนของผู้ที่พยายามปลูกฝังวัฒนธรรมนั้นด้วยชีววิทยาสังเคราะห์ นี่เป็นวิธีคิดที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงในขอบเขตของเทคโนโลยีชีวภาพ เทคโนโลยีชีวภาพมีมาแต่โบราณและยังคงต้องพึ่งพาสิทธิบัตรอย่างมาก ในเรื่องความลับทางการค้า กับผู้คนจำนวนมากที่ไม่สนใจที่จะแบ่งปันผลงานของพวกเขา ดังนั้นนี่คือการเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมที่ชัดเจนสำหรับชุมชนการวิจัยทางชีววิทยาในวงกว้าง
Open Wet Ware คืออะไร?
Open Wet Ware เป็นอินเทอร์เฟซชุมชนบนเว็บที่ช่วยให้ผู้คนสามารถให้ข้อมูลและแบ่งปันข้อมูลได้ สมาชิกจำนวนมากเป็นห้องปฏิบัติการวิจัย และผู้คนสามารถโพสต์คำถามและแบ่งปันข้อมูลเกี่ยวกับโปรโตคอลที่พวกเขาใช้ สิ่งที่พวกเขาพบว่าใช้ได้ผล และสิ่งที่ใช้ไม่ได้ผล ดังนั้นจึงเป็นช่องทางให้ชุมชนของคนที่ทำงานเกี่ยวกับสิ่งที่คล้ายกันได้แบ่งปันความรู้
แล้ว iGEM ล่ะ?
iGEM เป็นการแข่งขันระดับปริญญาตรี และแนวคิดพื้นฐานคือคุณมีทีมนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยต่างๆ ที่ทำงานช่วงฤดูร้อนในการออกแบบและสร้างระบบชีวภาพ และเนื้อแท้ของมันคือคุณมีทะเบียนชิ้นส่วนนี้ ซึ่งประกอบด้วยส่วนที่สนับสนุนโดยทีมของปีก่อนๆ ดังนั้นทีมในปีนี้จึงสามารถนำชิ้นส่วนเหล่านั้นและนำกลับมาใช้ใหม่ได้ และสร้างบนฐานความรู้ทั้งหมดที่มีมาก่อนนั้น…. เมื่อคุณเริ่มประกอบชิ้นส่วนเข้าด้วยกัน คุณสามารถสร้างฟังก์ชันที่ซับซ้อนมากขึ้นได้…. แนวคิดก็คือ คุณใช้ส่วนประกอบที่เรียบง่ายกว่านี้ ซึ่งเข้ารหัสฟังก์ชันพื้นฐาน และเริ่มเชื่อมโยงและรวมส่วนต่างๆ เข้าด้วยกัน
